Poetry in Translation: Sonnet 130 by William Shakespeare

Sonnet 130
William Shakespeare
Translated to Kinaray-a by Ulysses Viriña Espartero
July 11, 2012

Mata kang palangga ko hay bukon it matingkad nga langit,
Bukon it kasingpula kang rosas ang ana nga bibig.
Kun puti ang panganod, dughan na hay lao.
Kun alambre ang buhok, maitom nga alambre sa anang ulo nakapalibot.
Nakasug-alaw ako kang sari-sari nga bulak, pula kag puti,
Pero wara’t kaanggid nga bulak sa anang bagiing,
Kag sa iba nga mga pahumot may kaanyag pa bala
Nga sa pagginhawa ginbuga kang akon palangga.
Gugma ko magpamati sa ginatukab kang ana baba, pero naman-an ko,
Nga ang karantahon may mas manami nga tono:
Ang palangga ko, napakabug-at kang ana pa:
Sumpa ko sa langit, wara’t kapareho ang akon palangga,
Tanan nga pagparehas hay madaya.