Poetry in Translation: Palangga

Palangga
ni Teo S. Baylen
ginsaylo sa Kinaray-a ni Ulysses V. Espartero
23 Enero 2011

Matuod nga ang uyahon kang kada pagpalangga
Wara gaabot nga pinongpong nga mahamot nga rosas.

Dya hay aragyan nga masiit, matunukon
May paino-ino kag paglaum nga mapilasan.


Pero kun maanad run sa pagpupo kang kasakit
Mabulak dya kang sanglibong paglaum.


Indi pag-isipa ang mga luha nga naglupok
Kun ginsaid kang sanglibong pagsamit.


Samiti nga tipunon ang luha nga nahulog
Kag himuon nga sangka basong kapag-onan kag kaisog.


Kun atubangon mo ang bugso kang bagyo,
Palangga, bukon kaw it tagipusoon nga madali magumok.


*******

TEO S. BAYLEN. This great Filipino poet is also known by the initials TSB. Teo Baylen was born in Noveleta, Cavite, in 1904. The timelessness of his work is attested to by such awards as the Cultural Heritage (1962-1963), the Palanca (1965, 1972), and the U.N. (1965). The symbols Pinsel at Pamansing (Brush and Fish Hook), the title of his 1967 poetry collection, suggest his method and his aim. His imagery is Biblical — of caves, wells, pastures, lambs, altars — and his goal is to point out (like T.S. Eliot) that our so-called modern civilization with its godless “isms” has succeeded only in creating a Frankenstinian monster.